زمان تخمینی مطالعه: 3 دقیقه
ریاضیدانان دانشگاه RUDN یک الگوریتم مسیریابی جدید برای بهینه کردن و افزایش سرعت اینترنت اشیا ایجاد کردهاند. این الگوریتم به طور بهینه ترافیک را تقسیم میکند که سرعت و قابلیت اطمینان شبکه را بهبود میبخشد. نتایج در Mathematics منتشر شد. هنوز استانداردهای یکسانی برای شبکههای اینترنت اشیا ایجاد نشده است. معماری چنین شبکههایی با الزامات متعددی مواجه است: مقیاس پذیری، انعطاف پذیری، قابلیت اطمینان و در دسترس بودن. برای ارائه همه این موارد، مسیریابی کارآمد ضروری است.
ریاضیدانان دانشگاه RUDN پیشنهاد کردند که از یک روش ویژه استفاده کنند که در آن انتقال به چندین روش در یک زمان انجام میشود – جریان ترافیک تقسیم میشود و از طریق گرههای میانی مختلف منتقل میشود. روش مسیریابی چند مسیره خود جدید نیست، اما سوال اصلی انتخاب بهینه مسیرهای ترافیکی خاص است. چندین رویکرد برای انتخاب مسیر برای شبکههای مختلف وجود دارد. در برخی موارد، برای مثال، از انتخاب تصادفی مسیرها استفاده میشود. با این حال، برای شبکه IoT، روشهای کلاسیک موثر نیستند.
رئیس مرکز دانشگاه RUDN برای شبیه سازی نسل بعدی شبکههای بی سیم گفته است که: “مسیریابی چند مسیری اجازه میدهد تا دادهها سریعتر از مسیریابی تک مسیری منتقل شوند. تعداد مسیرهای ممکن در شبکههای اینترنت اشیا میتواند زیاد باشد. برای انتخاب مسیرها باید مشکل توزیع ترافیک حل شود.”
محققان روش جدیدی را برای مسیریابی چند مسیری پیشنهاد کردهاند. این بر اساس برنامه نویسی پویا است که در آن یک مشکل به وظایف فرعی سادهتر تقسیم میشود. این باعث کاهش زمان محاسبه می شود. همچنین برای بررسی عملکرد این روش جدید الگوریتم ایجاد شده با توزیع تصادفی یکنواخت ترافیک و سایر رویکردهای کلاسیک مقایسه شد. روش جدید در مسیریابی چند مسیری، به ویژه برای شبکههای متراکم اینترنت اشیا، از روشهای کلاسیک انتخاب مسیر بهتر عمل میکند. تعداد گرههای میانی موجود در مسیر 34 درصد کاهش یافت. هزینههای محاسباتی تا 52 درصد و زمان تحویل داده تا 40 درصد کاهش یافت.
دکتر عمار مثنا، رئیس مرکز شبیهسازی شبکههای بیسیم نسل بعدی دانشگاه RUDN درباره الگوریتم جدید ارائه شده برای افزایش سرعت اینترنت اشیا گفت: “ما روشی را برای انتخاب مسیرهای بهینه برای بهترین انتقال داده ایجاد کردیم که از برنامه نویسی پویا استفاده میکند. روش پیشنهادی کارایی استفاده از منابع شبکه را افزایش داد. روش انتخاب مسیر نرخ انتقال را تا 40 درصد در مقایسه با توزیع تصادفی ترافیک افزایش داد. علاوه بر این، الگوریتم ما از نظر مصرف انرژی، تاخیر تحویل بسته، نسبت تحویل بسته و هزینهها از الگوریتمهای کلاسیک پیشی گرفته است.